Şiir
Şimdinin Ortası

Geçmişin kolları altında gece;
Geleceğin nefesini soluk alıp veriyordu.
Gece miydi telaşlı olan; yoksa geleceği miydi
Koşar adım gelen(?)
Gece en karanlık haliyle suskundu
Oysa ki…
Geçmişin pençesi altında değilmişçesine
Suskun.
Sus!
kun(!)
“Gece”
Ve-ya
Geçmişi(ni) ezip koşar adım “gelecek”
Geceydi…
Avuç avuç “gündüzü” sinesine paketlemiş
Gel
-e
-cek…
-(ti)
Tuana Pınar Burakoğlu
Çok içten ve samimi bir üslubunuz var çok beğendim
Samimiyet mısralarda vücut buldu… Çok teşekkür ederim güzel yorumlarınız için…