Kurtuluş

Değişmiyor senden kalan duygu hücrelerim.
Gözle görülemeyecek kadar
Uzaklar şimdi,

Yok edilemeyecek kadar
Küçük.

Duraklar, sadece uzatıyor
Beklediğimiz otobüs değilmiş meğer
Şehrin buğulu yüzü

Kaçtıklarım bertaraf olmuş
Küçüldükçe derine kesikler atıyor

Yanlış yere sinyal veriyor umutlarım
Kör kütük insanlığın düşü
Yakaladım zannederken
Hüsranımın düşüşü,

İncindik inceden halimize
Bırakın fırtınaya kapılsın
Dindiği yerdir
Belki kurtuluşu.