EdebiyatŞiir

Veda Zamanı

Gittin

Yarım kaldım.

Hayatımın

Tadıydın, tuzuydun

Geride sadece

Acın kaldı.

Öyle bir öldün ki yüreğimde

Bir daha dirilemeyecek kadar

Terkedildin bedenimde

Aklıma her geldiğinde,

Dolan gözlerimde.

Öldüm hasretinden

Kalmadı yol

Başladığımız yerden

Üzülmek de

Özlemek de bir yere kadar

Vazgeçtim umutsuz bekleyişlerden.

Bir umuttun yüreğimde

Bazen

Gökyüzüne baktığımda

Karanlıkların arasında

Işıldayan bir yıldızdın.

Ve ben de

Seni bu ışıltınla seven

Umuda yolculuk yapan biriydim.

Ödedim ayrılığın bedelini binlerce kez

Gezdim sokakları adım adım

Boynu bükük oldum

Gidişinin hüznü hala gözlerimde

Acısı yüreğimin derinliklerinde.

Yalnızlığı yaşadım bilmeden

Kaybettim seni

Kendimde değilken

Bir romandın

Okuyup da bitiremediğim

Vedalaşamayıp da

Duygularıma hükmedemezken.

Gitmek istiyorsan

Nereye gidersen git.

Aklın değilse bende

Bedenin yanımda olmuş

Ne yazar?

Vaktiyse ayrılık

Duvarda titreyen saatle

Vururuz tokmağı yüreğimize,

Soluyan ensemizde ölümse

Çekeriz

Derin bir nefes içimize.

İlgili Makaleler

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Başa dön tuşu