Yetişmiyor ki mısralarım düşüncelerime,
Kırmızı da değiller zihnim kadar.
Sorsan, masmavi bir okyanustur her kelamım,
Yanarak kül olmasına izin vermiyor aklımdan geçenlerle.
Öyle işte, sevilesi bir yanı yokken her iki tarafın,
Kucak açmak gerekiyormuş her haline…
Halbuki bir elimin parmak uçlarından sular damlarken
Diğeri batan güneşe kızıllık katıyor
Her haliyle, her rengi ile
Özüme selam veriyor.
