Zaman’da

Sahiden alamaz mıydık zamanı geriye?

Sanırım bu sorunun cevabını hepimiz biliyoruz. Ama yinede inanmak istiyoruz. Hayal kurmaya, kurduğumuz hayalleri yaşatmaya ihtiyacımız var belki de.

Hepimizin vardır zamanı keşke geriye alsaydım, şunu yapsaydım ya da yapmasaydımları. Ama benim en büyük pişmanlığım yapamadıklarım oldu. Yapmaya bile çalışmadıklarım. Fırlatıp köşeye attıklarım.

Tabi yapamadıklarımız için hafifletici sebeplerimiz her zaman var. Başkalarını suçlamak gibi. Keşke bizi zehirleyen bu duygu yerine kendimizi yahut etrafımızdakileri sevmek için sebepler bulsaydık.

Kendine bile yetemeyen, sevgisiz insanların bizi yönlendirmesine izin vermek yerine biz yönlendirseydik kendimizi. Kulak asmasaydık onun bunun söylediklerine. Radyonun sesini kısar gibi kıssaydık seslerini.

Sonradan anlamasaydık yaptıkları tek şeyin bizi zehirlemek ve kattıklarının kocaman önyargılardan ibaret olduğunu. Kanıksamasaydık, alışmasaydık bu olumsuz, bizleri birbirimize kör eden duygulara.

Sahi dünya nasıl bir yer olurdu?

Hayal kurmaktan ibaretiz işte. Yapabildiklerimiz, yaşatabildiklerimiz kadarız.