Çarptı el, düştü dilden gönül
Bir avuç yığın yığına
Düşsek kim tutar bizi
Kim el verir devrimci ruh taşıyan
Aşka yenik kalbimize
Ezgilerle saklanan
Çember içine alınmış yüzlerin sevecenliklerini
Ve dahi unutulan mektupların
Şiire sebep pul döküntülerini
Uçan kuşların kanatlarına doluyorum
Dağlar resmedilirken ormanlarla
Aynı safta bir başkasını görüyorum
Düşman düşmana geçişlerimiz
El ele babalarla sokaklarda
Yazın en naif günlerinde
O ışık ve rahmet safında
Kırmızı gül sarkan pencere önlerinde
Hasrete doğan umutları yenmek istiyorum
Umudunu geleceğin
Anlatmak istiyorum
Özelliğini saklambaç yassılığına bırakan
Sorulara cevaplar arıyorum
Mendil asıyorum ceplerine, ceplerime
Ne de güzel görünüyorsun
Kahverengisine karıştığın o ahşap evinizden
Cama dayalı alnınla
Ah çocuk
Sana yeni hikayeler anlatmak istiyorum
