Hayat, bir çizgi roman olsa siz bir figüran mı yoksa ana karakter mi olurdunuz? Hayatınıza baktığınızda hangi insanlar sizin için figüran, hangi insanlar sizin için ana karakterdir? Siz gerçekten kime değer verip onun için çaba sarf ediyorsunuz?
Kitaplar, filmler, diziler, şarkılar, şiirler olmasaydı nasıl tutunabilirdik hayata? Bunlar olmasa yaşayabilir miydik?
İnsanın duyguları olmasaydı hayatın çekilmez olduğunu anlayabilir miydi? Zaten hissetmiyorsa bu konuda bir yargıya varabilir miydi?
Hayattaki her şeyin çözüme ulaşması gerekir mi? Çözümü olmayan, çözülmemesi gereken sorunlar olamaz mı? Onlar bir kalpte sızı olarak yaşayamaz mı?
Yaşadıklarımızın ve yaşayamadıklarımızın acısına nasıl sünger çekilebilir?..
Belirsizliğin her yere hakim olduğu şu dünyada geçerli bir neden bulunabilir mi? Nedensizlik ilkesinin sirayet etmediği bir alan var mıdır?
Bir insan hayal kırıklığını ne zaman, nasıl atlatabilir?
Bir insanın bir insana güvenmesi ne kadar zaman alır? Güven duygusu nasıl hissedilir?
İnsan, içindeki çocuksuluğu ilk kez ne zaman kaybeder?..
Ya peki insan, hayal kurmayı ne zaman unutur?..
