Boş sayfalar sizi soruyor bayım.
İzinize rastlamışlar kalbimin bir köşesinde.
Oysa sizi saklayabilmek için ne de çok uğraşmıştım
İçime, en derine.
Satırlar beni çağırıyor bayım.
Utanıyorum.
Kızıyorum da aynı zamanda.
Sizi satırlara sığdırmak ne haddime?
Israr ediyorlar.
Doğrusu bayım, ne de güzel yakışırdınız o satırlara.
Ama benim işim anlatmak değil umut etmek.
Anlatmak aşkı dize getiren şairlerin işi.
Anlamaksa sizin; umudu.
