Şeylerdir insanın hayatında
Şeyler; afyon, civa veyahut da kurşun
Bir gün dahi olmasın ki açtığımda gözlerimi
Sonsuz bir maviye karışayım
İç bahçelerinde çocukluğun
Afyon ki satarım,
Akıp geçer zaman gibi
O şey, bu şey ve oradaki
Gözlerimi yumdukça bir akışın sanki başımın orta direğinde yok oluşu
Dönen bir ölüm sanki günbegün
Ben ki uyuşmuşum
Ağır bir aylaklık hapsolmuş derinlerime
Uyumuşum,
Kaçmasına dahi neden olsa uykularımın
Şeyler, onlar ve bunlar
Ölüm ki içimde artık
Bir kılıç gibi çekilmiş sözlerimin ardında
Ya hiç olmasaydı ?
Ne olacaktı yarının bir anlamı ?
Şeylerdir insanın hayatında
Bir sabaha uyanıp sanki hiç amaçsız
Koşulan güdüler hayatın açlığında
Bombalar, düşler ve ölümler hemde hiç kabahatsiz
Yaşıyorum ama bir inatla bu aldığım günler
Yaşıyorum belki varlığım hepsine bedel
Yaşıyorum ama gözlerim değil gören yeni bir günü
Yaşıyorum belki bu ölümün doyumsuz sürgünü
Şeylerdir insanın hayatında;
Ölüm ve kalım
Bugün ve yarın
