Dışarıdan Göründüğü Gibi Değildir Her Şey

Her şey aslında dışarıdan göründüğü gibi midir? Tabi ki HAYIR. Sokakta yürüdüğümüzde çok lüks evler gördüğümüzde tahminen içimizden “Ne kadar mutlulardır şimdi, kesin medeni bir ailedir.” ya da “Her istediklerini alabiliyorlardır şimdi keşke biz de orada olsaydık.” gibi aklımızda sorular oluşur. Belki de o evde zorla tutulan bir kadın, her gece ağlayarak yatan bir genç veya birbirleriyle anlaşamayan bir aile vardır. Ama bunları düşünemiyoruz çünkü dışarıdan ne kadar lüksse içerisi o kadar güzel sanıyoruz.

İnsanlarda da böyle ne kadar çok gülerlerse mutlu sanıyoruz. Çünkü hepimizde ön yargı var. Açık giyinen bir kadını kötü iş yapan ya da aile terbiyesi görmemiş biri olarak tanımlarız. Her açık giyineni kötü biri, her kapalıyı dindar, her güleni mutlu sanıyoruz ve bunlara daha binlerce örnek verebiliriz. Aslında hiçbir şey öyle değil.

Çok hareketli biri gördüğümüzde biz de o kişinin enerjisinden isteriz istemsizce. Aslında o kişinin sırtına aldığı sorumluluğu, hayatında yaşadığı o büyük ve ağır darbeleri, hiç sevgi görmeyip dışlandığını bilemiyoruz. Çünkü dışa bakıyoruz içindeki yıkılmış bir çocuğu göremiyoruz. Yıkmamız gereken bir ön yargı var aslında. Farkında olmadan yaptığımız düşündüğümüz onlarca hata bazen ön yargıdan gelebiliyor.

“Dışarıdan bakıldığında capcanlı bir gül gibiydim adeta, fark edemiyor kimse içimdeki solmuş çiçeği.”

İnsanların dışına değil de içine bakarak kim olduklarını anlasak keşke.