Elektrik tellerinin arasında parıldıyor
Işığı aydınlatan ay
Güneşi kovan gece yüzü şehrin
Uçuşu kayboldu baykuşların
Vaktin karası mıdır bu yaşananlar
Belanın aydınlığı mı?
Sokaktan geçen polis arabasının sesi bölüyor
Bu derin uykuları
Apartmanlar susmuş
Kaldırım taşları susmuş
Zaman susmuş
Saate bakmak gelmiyor içimden
Ya yoksulluğa beş var
Ya ümidi boş geçiyor
Seni unutmak için kendime verdiğim sözler geliyor aklıma
Deliliği kabullenmiyorum
Aman ha!
Yeni bir sıfat yükleme varlığıma
