Herhangi bir vakit, hiç mühim arz etmiyor,
Tavana çivileniyor tüm dikkatiyle sabit.
Takdire değer bir alkış kadar tiz.
Gürültüler koparıyor, yanı başında hemen.
Adem eli değmemiş kalabalık ama
Keskin bir hayli sırtı gecenin.
Yine saati sabah etmiş fikri karışık.
Bir nebze yorgun belki de değil,
Var ile yok arası.
Küflü ekmeği somun ama doyuyor.
İnceliyor kadifemsi koyu bebekleri gözlerinin.
Yok görmüyor kör, duymuyor sağır…
Dil bilmiyor lal, kayıp bir gazete kupüründe köşe.
Yakıyor ısınıyor ama
Sonrası var sakladığı üşümek için.
