Ne Zor Seni Sevmelerim

Ne zor seni sevmelerim
Bu çağ ki bozulmuş mayasıyla acıya çalar akşamları
Bu çağ ki uyanılmış uykular yüreğimde

Ne zor seni sevmelerim
Dokunsan haram bir ateşten tutuşur çocukların
Oyunlarında bahçeleri
Sevsem, bir söz kadar kolay değil bu toyluğumla

Naz mı? Söz mü?
Yoksa şu kokuşmuş sokağında bir beden
Üşüyen bir güz mü?
Bu gitmelerin

Ne zor sevmelerim
Belki bilmemekten, sevda düşerken tutamadım
Sayamadım açılan pencereleri atlaslarına
Oysa ki yazsaydı bir kitabın bir yerinde
Bulurdum seni, nerede yüreğin?

Bu çağ ki bozulmuş mayasıyla acıya çalar akşamları
Sevdalar değil artık olduğu gibi
İnsanlar yabancı
İnsanlar oldukları gibi…