Başka şehir, başka insanlar,
Farklı endişeler, farklı kaygılanmalar.
Değiş tokuş yaparım aynı olayları,
Dinlerim hep sürekli başa saran çizik plakları.
Farklıydı bu şehrin sokak lambaları,
Farklıydı insanları,
Başkaydı görülebilen yıldızları,
Ya da ben bırakmalıyım kendimi kandırmaları.
Geride bıraksam da, geldiğim yollarda,
Kovalar, durmaz;
Farklı bir yaşantının, aynı travmaları.
Hepsi aynı, değişen, farklılaşan bir şeyler olmaz.
Çizik plan benim, dinle, başa sar da
Anlarım lakin dinmez sesler, susmaz.
Hissederim, değişmez ruhumun yaraları.
Yine de yaşarım tek başıma, bana koymaz.
