Güneş gitmiş, ay gelmiş
Aydınlık bile kararmış.
Uyuyakalmışız biz de
Kıyamamışız ne kendimize ne birbirimize.
Bırakın uyuyalım madem
Belki çok alıştığımızdandır
“Anne beş dakika daha” demeye.
Güneş gitmiş, ay gelmiş
Bu ışık yetmiyormuş bize
Biz de bir mum yakıp
Gülmüşüz ağlanacak halimize.
Bırakın, gülelim madem
Belki çok inandığımızdandır
Masallardaki sihirli değneğe.
Ne güneş duyar bizi ne ay
Onlar ne bilsin
Bizde var ne hal!
Ağlamak gerekirdi böylesine lakin
Biz güle güle…
Şiiri sesimden dinlemek için oynatıcıya tıklayabilirsiniz.
