Çocukluk düşlerini elimizden alan ne?
Yıldızlara bakıp düş kurardık şimdi insanlara bakıp düş kırıklığı yaşamamız neden?
Şimdi kırık duygularımız var bedenimizin her bir tarafını kesen…
Bütün bunların nedeni belki hayal gücümüze maddiyat biçildiğinden,
Belki düşünce dehlizlerimize hapsolduğumuzdan,
Belki de duygularımızı bedensiz bırakmışızdır kim bilebilir…
Eskiler eskiden güzeldi fakat eskidi…
Eskiden aynalar kırılınca uğursuzluk getirdiğine inanılırdı,
Peki ya şimdi kalbimizi kıranlar neden bu kadar huzurlu…
Çalmak yalnızca eyleme dökülmüş bir hâl midir?
Hayallerimizi çalanlara ne olacak…
Ve bu adaleti neden sadece duvarlara yazdık vicdanlara kazımak yerine…
Mahkemeyi neden bir kuruma bıraktık her insanın gece kendiyle yüzleşmesi yerine…
Velhasıl nedenlerin içinde kaybolan bedenlerden bir dünya bıraktık….
