Titriyor Kaldırım Taşları

Şimdi bir şiir yazacağım
Ama bakın ağlamak yok
Bizim mahallede, hatta bizim sokakta
Cana can katan, kor da neymiş yürek yakan
Adamı mıh gibi en içinden vuran
Biri var abiler

Biri dediysem öyle alelade biri de değil ha
Giyinip kuşandı mı
Sanırsın yol altında bir ufak sahne
Titriyor mahallenin kaldırım taşları
Aklı gidiyor 20’sinde tüm delikanlıların
Abi eritiyor bütün buzları
Savurdu mu hele bir de saçlarını rüzgara
Elinde bir ufak kahverengi çanta
Beyaz bir elbise
Bir de topuklu ayakkabı
Tak tak inliyor bizim sokakta

Saat 8 oldu yine kapıda görünür şimdi bizimki
Ulan kalbim hızlanıyor, elim titriyor
Belli konuşamayacağım yine
Kaç cümle kurdum oysa gece boyu
Kaç afilli söz aldım ezberime
Bir anda atarım karşısına kendimi
Merhaba derim önce
Merhaba ben… Ben şey…
Ben ölüyorum seni görünce

Kahretsin
Gidiyor yine canına yandığım
Gidiyor iki kelam edemeden
Gidiyor bir şey diyemeden

Abi bizim mahalle bir ufak sahne
Titriyor kaldırım taşları o üzerinden geçince…