Seçil

Bir kuş uçsa Bağdat’tan
Uzanır yağmurlar tâ genzime doğru
Varım,vardım ve artık yokum.
Ve düşünmek,ki ölümden hallice
Düşünmek,gelir hep,
Yaşamdan sonra

Bu Akdeniz’in ılıman kıyıları
Ve kavgası
Dövülen dalgaları,
Evet değil limanları
Bu Akdeniz ki bir çocuk.
Ellerinde balonları,
Düşünmek ki gelir hep
Salındıktan sonra.

Hayat,
Çektiğim nefes ciğerlerime,
Hemde hiç sormadan, yanılmadan, yanmadan.
Bir şiir yazılan,tıpkı ben gibi
Anlaşılmadan
Ölüm, ölüm ki gelir önce
Hiç yaşanmadan.

Azı dişlerinden kazı hayvanların etini
Sen ki bir hayal kadar kalırsın kıyı köşelerinde
Ve bir adam,kürek ellerinde
Artık bir soru işareti (?) Bir yudum su
Sen ki taş, sen ki hava
Sen ki gezen bir ruh bu sokaklarda.

Seçil!
Ama seçme bir sırça kafesi
Evet… köşkü değil,bir aptallık abidesi
Sen ki son kez yaşa bu sabah uyandığında
Son kez zaman,
Boynundan asıldığında

Oku bir şiiri,
Anla,
Bir kez olsun otur zamanla
Bir kuş ol uç Bağdat’ta.
Sen ki bütünüyle bir yaşamsın…