Ağlar mıydım yokluğunda geceleri?
Boşa mıydı bu sözler ya da sessizlik?
Korkar mıydın gecelerin sensizliğinden,
Yokluğundan ve bî-çâre hâlinden?
Oysa ben sadece geceleri mutlu olabiliyorum,
Düşüncelere dalıyorum, gündüzü sorguluyorum.
Gecenin sessizliği; huzuru, mutluluğu sarıyor,
Çâresizlik hüküm sürüyor aslında geceleri…
Öyle bir sessizlik ki benimkisi; dışım sükut, içim kıyamet...
