EdebiyatŞiir

Fındık Ağacının Pervazında

Ufuk çizgisinin kaybolduğu bir yerdeyim

Seni düşlüyorum

Bütün yokluğunun gölgesinde

Geçen zaman silsilesinin içindeyim

Seni arıyorum

Guguklu saatin dakikalarında

Uçup giden saniyeler arasındayım

Seni hissediyorum

Yıldızlara her bakışımda

Rengârenk çiçekler diziyorum kalbimin raflarına

Sana yaklaşıyorum

Her bir papatya filizlendiğinde

Bilindik bir şehrin sokaklarındayım

Sana geliyorum

Sokaktaki kızın gitara parmağını her vuruşunda

Özgürlük nidaları atan kalabalıklardayım

Sana dokunuyorum

Bütün yasak sevişmelerin arasında

Canımın cananı oluşunun arifesindeyim

Seni özlüyorum

Kokunu her duyuşumda

Eşyalarımızın büyüsünün bıraktığı izlerdeyim

Seni istiyorum

Adını her anışında

Geçmiş denen mefhumun ta kendisiyim

Seni izliyorum

Yomra`daki fındık ağacının pervazında

İzmir`de saat kulesiyim

Seni duyuyorum

Şarkılarını denize her söyleyişinde

Mutlu yılların habercisiyim

Seni saklıyorum

Çiçekli şiir kıtalarımın baş harflerinde

Gamze Şepik

" Ruhumu gömdüğüm yer hala belli. Güneşi özledim, sonra seni Keşke gölgesine razı bir fesleğen olaydım."

İlgili Makaleler

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Başa dön tuşu