EdebiyatŞiir

İnsan

Hep bir şeyleri
Bir şeylere feda ederek,
Varlığın sanrısıyla yokluğa erinerek,
Görünenin yanılgısına inanıp,
Yanılgının inancıyla ayakta durarak,
Bitimsiz, doyumsuz
Bir kurtçuk besler içinde insan.

Gerçeğin yakıcı ışığında yitirilmiş,
Hileli bir oyunun muzafferiymiş insan.

Hep zirveyi düşleyerek,
Hem elinden gelenini yapıp,
Hem elinde olmayanları vererek,
Aldıklarıyla yetinemediğine yanan,
Verdikleriyle olamadığına inanan,
Karanlık, derin
Bir çukur besler içinde insan.

Hüdanın kör kuyusunda,
Bir maceraymış insan.

Hüvel Hak deyip çıktı yola.
Yol bölündü yolda,
Ayrıldı kalp ile akla.
Kalbi avuçlarında yaklaşırken sona,
Enel Hak deyip çıktı yoldan.
Çapraşık, ardışık
Bir yol besler içinde insan.

İlgili Makaleler

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Başa dön tuşu