Bembeyaz bulutların ardı zifiri karanlık gece
En mutlu düşlerinin bile sefil aydınlıkları var
Yazdım, baştan sona tam yirmi altı kırık hece
Zamandan da büyük düş kırıklıkların var.
Arnavut kaldırımlı taş bir sokaktan geçiyorum
İçimde, doksanlardan kalma, buruk bi’ ezgi var.
Kalan anılarımı topyekûn sana bırakıyorum
Bunca umutsuzluğun makul yaşanmışlıkları var
Ve uçsuz bucaksız semalar bırakıyorum sana tan vakitlerinde
Bu defa gökyüzümü mavi bırak, ne olur
Ufukta kana bulanmış ne varsa elbet dönecek siyaha
Bu defa kapkara bulutların ardı bembeyaz huzurlu gün
