Üç tarafı denizlerle çevrili
Mükemmel bir aşk hikayesinin
Güneydoğu Anadolu’sundan ev aldım.
Burada deniz yoktu
Ama ancak o kadar param vardı.
Çünkü lastiği patlamıştı bisikletin
Ve çaresiz jantının üzerinde gitmekten
Yol boyunca ezildi çocukluğum, gençliğim.
Evde balkon yoktu
Bu yüzden yaz akşamları Ege`de falanlardı.
Burada kelebekler yoktu, çalınmışlardı
Sanırım bu yüzden şiirlerimde
Bok böceklerine yer kaldı.
Ev benim, toprak benim
Böceklerim dışarıdandı
Kelebek işinin ise mafyası bile vardı.
Yaşadığın yerde eliyle koymuş gibi bulur
Memleketine uzak şehirlerden
Zorla ev satarlardı.
Hatta o çay bahçesine falan gitmeye gör
Hemen uzun pardesülü o kadın
Esrarengiz bir havayla yanına yaklaşır,
Fısıltıyla konuşur, pardesüsünü iki yana açar
“Kelebeklerim var.” derdi sana
Kelebekleri zaten sen çalmıştın.
Ama artık on yıl geçti,
Lütfen onları geri ver bana
