Renk vermiyor eskisi gibi yasemin ve sardunyalar, sarmıyor bir filmi ikinci kez izlemek. Bir kitabı tekrar okuma. Aynı yolda yürümek ve farklı insanlarla karşılaşmak. Tadı yok yaşamın, sen ellerimden tutmadıktan sonra ne anlamı var duvardaki fotoğrafın…
İzi kalır yaranın yarayı kazıyanın ve belki de yarınların. Geride bir gülümseme bir tutam göz yaşı bırakır. O güzel insan… Bu da geçiyor zamanla dediğin, bir ömür hafızan ve kalbinde yaşar. İzi kalır bu sarmaşıkların…
Karanlık İzmir sokaklarında hafif rüzgar getirir yasemen kokusunu bana. Bir bakmışsın sarhoşsun aşk bambaşka, özlem başka. Bir dilek tutarsın yollarında. Denize çıkar adımların gece ay ışığında…
Sen gel gelmezlikten evvel bana. Sevdanı getir yalnız kalmış bakışlarıma. Biliyorum sende seviyorsun da engeller, mani bana sana…
Sen yine de al başını gel yamacıma. İzmir buluşturur bizi sevda da…
Merve KARASU
