DenemeEdebiyat

Yağmuru Beklemek

Şu an bu kelimeleri kalbimden aktarırken satırlara yağmur sesini dinliyorum. Eskiden çok huzurlu hissettiren bu ses artık huzur vermiyor bana. Gökyüzünden düşerken beni gülümseten bu damlalar artık hiçbir şey hissettirmiyor. Hatta bir şeyler götürüyor sanki benden.

Eskiden sürekli yağmurun yağmasını isteyen ben, artık yok sanki.

Hatırlıyor musun? Evde öylesine otururken yağmur yağmıştı bir anda. Hava çok karardığı için aşağıya inmek istememiştin ama pencereden bakmak da yetmemişti. Öylece üzerindeki pijamalarla çıkmıştın balkona. Gözlerini kapatmıştın ve ıslanmıştın. Hani komşular anlamsızca bakıyordu sana ama sen çoktan hayal alemine dalmıştın. Huzurlu hissediyordun ve huzurlu hissettiğin zaman insanların sana nasıl baktığını umursamazdın.

Hani o gün, eve giderken birden minik minik atıştıran yağmur damlaları hızını arttırmıştı hatırlıyor musun? Çevrene baktığında tüm insanlar hızla kaçıyordu ıslanmamak için. Sen adımlarını yavaşlattın ama… onlar gibi kaçmadın. Herkesin tek derdi işlerini bir an önce halledip evlerine gitmekken sen boş verdin işlerini. Saçlarının, üzerindeki kıyafetlerin hatta çantanın bile ıslanmasını umursamadın. Yerde oluşan su birikintilerine bakmıştın. Yansımanı izlemiştin uzun uzun…

”Yağmur…sen ne kadar güzelsin. İnsanlar bu güzellikten neden kaçar ki?” diye düşünmüştün hatta kendince. Gözlerini kapatıp başını yukarıya doğru kaldırmıştın.

Sanki ilk defa yağmur görüyormuşsun gibi davranmıştın. Anın tadını çıkarmak istemiştin sadece… Çünkü bir daha bu ana geri dönemeyeceğinin farkındaydın. Sanki son kez yağmuru dinliyormuş gibi… Günlük hayatta gördüğümüz bazı şeylerin çoğu zaman aslında inanılmaz mucizeler olduğunun farkına varamayız çünkü alışmışızdır onları sürekli görmeye.

Hayatın boyunca, yaşın kaç olursa olsun yağmuru hep seveceğini düşünmüştün o zaman. Bu düşüncene ise tüm samimiyetinle inanmıştın.

Eskiden yağmurun çok güzel olduğunu düşünen ben, artık yok sanki.

Sonra o gün eve gelmiştin. Ailenin sana kızacağını düşünmüştün bu kadar ıslandığın için. Beklediğin gibi olmamıştı. Kimse kızmamıştı aksine havlu vermişlerdi. Çantanı açtığında fark etmiştin hani, gökyüzünden düşen o damlalar çantanın içindeki kağıtları ıslatmıştı. Yine de ”Buna değerdi.” demiştin çok fazla üzerinde durmadan geçmiştin.

Eskiden yağmur damlalarının ıslattığı o kağıtları şimdi gözlerimden düşen gözyaşı damlaları ıslatıyor sanki.

Yağmur sesiyle huzur bulan ben, artık yağmur sesini duyunca dizleri ağrıyan insanları hatırlıyorum. Onlar için hüzünleniyorum belki de.

Hani geçmişte isterdin ki keşke bu betonlarla dolu yerde oturmasaydım da sırf yağmur kokusunu içime güzelce çekebilmek için yeşilliklerle ve toprakla dolu bir yerde otursaydım. Hala istiyor musun? Daha doğrusu sırf yağmur kokusu için mi istiyorsun bunu? Sırf yağmuru beklemek için…

Eskiden yağmuru bekleyen ben artık beklemiyorum. Yine de biliyor musun? Kaçmıyorum yağmur yağdığı zaman. Sadece dinliyorum sesi. O eski mutluluğu yeniden tatmak istiyorum ama beceremiyorum bir türlü.

Elimi uzatıyorum usulca ve gülümsüyorum yeniden ama hissetmiyor eskisi gibi.

Yağmur değil de güneş mutlu ediyor artık. Çünkü ısıtıyor yüreği buz kesmiş insanları…

(Medyaya eklediğim görsel bizzat benim çizimimdir. Buraya kadar okuduğunuz için teşekkür ederim)

İlgili Makaleler

9 Yorum

  1. Cidden çok güzel yazmışsın. Ellerine sağlık. Gün geçtikçe hayran kalıyorum yazıdıklarına…

  2. Canımmm çok güzel olmuş. Hep olduğu gibi bu da etkiledi bir hayli. Ellerine sağlık. Bekliyoruz devamını. 🌼

    1. Yine yapmışsın yapacağını, yine harika olmuş. Eline, emeğine sağlık Gülden’cim. MUHTEŞEMSİN.
      💜💜💗😍💗💜💜

      1. Harika olmuş canım. Seninle gurur duyuyorum. Benim kızım oldugun için çok mutluyum.

Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Başa dön tuşu