DenemeEdebiyat

Beni Bilmiyorum

En azından…

Evet! En azından biliyorum seni.

Ucundan, kıyısından.

Şimdi hangi dalında tatlıdır elma, nar?

Şimdi, hangi ağacın gölgesi olur?

Sanki ateşten.

En azından,

Biliyorum seni.

Bir tohum gibi ektiğim çocuk gözlerinden.

Dört bir yanından ikişer ilmek,

Düğme gibi dikiliyorsun toprağıma.

En azından, biliyorum seni.

Beni, bilmediğim korkutuyor.

Efe Ay

Hevesli yeni yetme...

İlgili Makaleler

Bir Yorum

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Başa dön tuşu