EdebiyatŞiir

Başka Yaşamak İstemez

Alacakaranlık odamın içinde,

Kurşini duvarlarımla baş başayım.

Uzun zaman oldu gökyüzünü görmeyeli,

Oysa ne de çok severdim bulutları.

Senin gibi ulaşılamaz oldukları için belki…

 

Sallanan iskemlemin sesi kulaklarımı tırmalıyor.

Yalnızlığımın puslu sessizliğini bölüyor.

Sen düşüyorsun aklıma geçmişin soğuk bir köşesinden.

Hayalin gülümsüyor ay ışığının aydınlık yerinden.

Sonra kayboluyorsun birden.

 

Sigaramdan bir nefes daha çekiyorum,

Pek de sevmem bu mereti ya neyse.

Kokunu hatırlatıyor bana.

Hani her sarıldığımda üstüme sinerdi ya

Seni soluyormuşum gibi şimdi.

 

Şöyle bir göz gezdiriyorum odama,

Kitaplığımda bir şiire takılıyor gözlerim.

Sen geliyorsun aklıma,

Bir de senden geriye kalan yalnızlığım.

Bulutlanıyor yine gözbebeklerim.

 

Gün ışısın istemiyor yüreğim,

Daha fazla sancıdığından mı acılarım nedir?

Gözlerim alıştı mum ışığına.

Elimde siyah beyaz bir fotoğrafla,

Senden bana kalan tek hatıra…

 

O da olmasa bir rüya gördüm derdim.

Bembeyaz karlar uçuşurken havada sen geldin,

Elime tutuşturdun bu fotoğrafı.

Güzel de gülmüşsün hani,

Yakışmış tanıdığım adama…

 

Fotoğraftan bana bakıyor gözlerin,

Buğulu buğulu suçlar gibi.

Ben aşkın kaçıncı mevsimini geride bıraktım ki?

Bitmedi gözlerinde ateşi,

Hayatında kederi…

 

Şimdi koşup gelsem sana zamanın bir yerinden,

Arafta kesişir yollarımız.

Benim karanlığım karışır senin karanlığına,

Yolumuzu kaybederiz sonra.

Artık ışığın değil benim gözlerim, yol gösteremez sana.

 

Baktığım o fotoğrafında, anılarımı.

Bakışlarında, gözlerimi bıraktım.

İçtiğim o sigaranın kokusunda hasretim.

Gülüşünde yüreğim kaldı.

Ben sen de hayatımı bıraktım.

 

Sorsalar şimdi bana bir hayatın daha olsa.

Sensiz gökyüzüne bakmak istemez,

Sensiz başka mevsim görmek istemez,

Sensiz gülmek, sensiz gözler yaş dökmek istemez,

Başka yaşamak istemez.

 

İlgili Makaleler

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Başa dön tuşu