Kim bilir, belki de aynı şiirin bir mısrasın da
“Göğe bakmışızdır” seninle.
Aynı türkünün bir ezgisinde karşılaşmış,
Yüreklerimiz hep aynı çarpmıştır seninle.
Kim bilir, kaç kitabın sayfasında, hangi satırında
Aklımız kaymıştır birbirimize, bin bir hayalin içinden.
Kaç filmin sahnesi içimize işlemiş,
Gözyaşlarımız buluşmuştur avuçlarımızda.
Kaç gülüşümüzde, gözlerimiz kısılmıştır aynı anda
O gülüşte, kaç kez kaybolmuşuzdur kim bilir
Aynı şeye üzülüp, kaç kez gözlerimiz bulutlanmış,
Kaç kez, yüzümüze hüzün düşmüştür kim bilir.
Kaç kez aynı çiçeği koklamış,
Belki koparmaya kıyamamış, su dökmüşüzdür toprağına.
Aynı hayvanın başını okşamış,
Karnını doyurmuşuzdur seninle.
Kim bilir, kaç kez ağlamıştır gözlerimiz,
Yağmur dökülmüştür yüreğimize habersiz
Kaç kez küsmüştür kalbimiz bize
Yarım kalan bir hayalin koynunda, beraber uyuduk diye
Kim bilir, umutlarımızı kaç kez geride bırakıp,
Bir bilinmeze yelken açmışızdır seninle
Dünyanın en uzun tüneli gözlerine girip,
Dünyanın en güzel cenneti, kalbine varmışızdır birlikte.
Kim bilir, kaç bilinmez denklemde kaybolmuş
Kaç yarayı sarmışızdır seninle derinlerde.
Kaç kez yalnızlık çalmıştır kapımızı da,
İki kelam lafımız, dost olmuştur birbirimize.
Kim bilir, kaç rüyada görmüşüzdür birbirimizi,
Kaç kere sımsıkı sarılmıştır kollarımız.
Kaç kere birbirimizin kalp atışını dinleyerek, uyuyakalmışızdır
Kaç hayale sığdırmışızdır birbirimizi, kim bilir.
Kaç rüyada elimden tutup şöyle kendi etrafımda döndürmüş,
“Bugün ne kadar güzel olmuşsun.” demişsindir bana.
Kalbime gelişinde böyle güzel olsun,
Kim bilir belki başka bir zamanda.
