EdebiyatŞiir

Karabalık

Karanlıklara vurgun,

Kimsesiz bir balığın,

Pullarındaki en ışıltısız parçayım.

Zifiri karanlıktır dört bir yanım,

Nereye dönsem sessizliğe toslarım.

Kimsesiz geceler büyütürüm içimde,

Yeterince büyüyünce,

Pullarından yeni bir balık olur.

Karanlık okyanus diplerinde,

Yosun tutmuş anılara,

Çarpa çarpa durur.

Dalgalara karşı yüzemez.

Kör bir balıkçının teknesine çarpar,

Dermansızdır yüzgeçleri.

Koyamamıştır hayata karşı

Kapatır gözlerini,

Karanlığı okyanus sanmıştır.

İrem Çavdar

üç kere üç dokuz eder bilirsin birin karesi birdir kare kökü de bilirsin "mutlu aşk yoktur" bilirsin

İlgili Makaleler

Bir Yorum

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Başa dön tuşu