EdebiyatŞiir

Gel

Gel,

Yaşanan kısa sevinçlerin hatırı için.

Ne olursa olsun

Yolun sonunda nasır da tutsa ayakların

Devirip düşürsen de her şeyi,

Tepe taklak olsa da hayat, gel.

Bırak, aksın gözyaşların.

Kanatların yara alsın, kanasın dizlerin.

Hatta alev alıp tutuşsun ruhun.

Kim bilir;

Belki küllerimiz karışıp meydan okur hayata.

Yeter ki gel.

İlgili Makaleler

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Başa dön tuşu