Ruhumu ele geçiren yalnızlık,
Ne yapsam, ne etsem gitmiyor,
Tam gitti, kurtuldum diyorum,
Paçalarımdan tırmanıyor ruhuma.
Anlatsam.
Anlatmak istemiyorum,
Susunca da gitmiyor yalnızlık,
Yavaş… Yavaş…
Tüm ruhumu ele geçiriyor.
Zamanla daha çok karışıyor dünyam,
Umudum her gün,
Biraz daha uzaklaşıyor ruhumdan,
Koşacak gücüm yok,
Kaybetmeye de kalbim razı gelmiyor.
Güneş her doğduğunda,
Umudumun zerreleri yapışıyor yakama,
Tutup kaldırmaya çalışıyor,
Ama nafile…
Kendime olan inancımı kaybettim bir kere.
İnanmaya ve savaşmaya takatim yok,
Fazlasıyla bitkinim,
Sadece uyumak istiyorum.
