Şiir

Köklerin Umudu

En sağlam dalları kesilmiş bir ağacım
Fazlasıyla eksik hissetmekteyim
Bir hayli güçsüz kaldım
Beni hayata bağlayan dallarım yok artık
Cesaretim de onlarla birlikte terk etti beni
Yalnızım,
En çok da umutsuzum
Rüzgara karşı beni koruyan yok
Sarıp sarmalayan,
Gövdemi ısıtan dallarım yok artık

En büyük felaket bu işte
Fırtınaya karşı cılız bedenim var sadece
Korkuyorum,
Zorluklara karşı boyun eğmekten
Biliyorum,
Bugün dallarımı kesenler
Yarın bu cılız bedenimi kesecekler
Lakin,
Yaşamak istiyorum
Yaşamak ve tüm nefesimle
Dünyaya karışmak istiyorum.

İlgili Makaleler

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Başa dön tuşu