Umutla bakıyorum dünyaya
Bin bir farklı pencereden…
Olabildiğince cesurum
Kırık aynaya bakmaktan korkmuyorum
Her küçük parçayı inceliyorum
Kırıklar elimi kanatıyor…
Yine de vazgeçmiyorum
Her gün aynı cesaret vücudumda
Umudum eskisinden daha güçlü
Bu sefer diyorum,
Bu sefer kanatmaz ellerimi
Fakat acımıyor ayna
Her seferinde daha derin kesiyor ellerimi
Daha fazla acıtıyor canımı
Sanki bundan zevk alır gibi
Gözyaşlarım süzülüyor yanaklarımdan
Hiç kimse susturmuyor hıçkırıklarımı
Ellerim kanıyor
Canım çok acıyor
Ama cesaretim beni bırakmıyor
Umutla bakıyorum dünyaya
Her daim umutla kalkmak lazım yeni doğan güneşe gülümsemek ve hayat mücadelesine devam etmek gerek.. Hayat canını acıktıkça daha da hırslanmak gerek. 😉
????
Bu şiir için puanım 8.